Geothermie lijkt op het gebied van natuur de ideale uitkomst te zijn: het overgrote deel van de installatie bevindt zich onder de grond. Maar er zijn ook zorgen, zoals over het effect van boringen op de kwaliteit van de bodem en de drinkwaterbronnen die daar zitten. Warmte365 sprak met Jessica Doorn, onderzoeker bij de Natuur- en Milieufederatie Utrecht, en Hans Bolscher, voorzitter van Geothermie Nederland, om erachter te komen hoe reëel die zorgen precies zijn.
“Op ongeveer een half voetbalveld kun je de verwarmingsinstallatie voor een stad neerzetten”, vertelt Hans Bolscher. “Dat is een van de grote voordelen; met heel veel onder de grond en heel weinig boven de grond kun je toch substantiële volumes aan warmte opwekken.”
Jessica Doorn sluit zich hier in principe bij aan. “Zo bekeken zou je liever een grotere centrale hebben dan iedereen zijn eigen warmtebron”, licht ze toe. Doorn voegt daaraan toe dat andere warmtebronnen (aquathermie, bodemenergie) waarschijnlijk qua ruimtelijke invloed meer druk op de natuur leggen. Toch is er ook bij geothermie wel sprake van enige bovengrondse verstoring. Doorn noemt lichthinder (’s nachts) en geluidshinder van de installatie als voorbeelden.
Lees het volledige artikel op Warmte363
